Levensavonturiers is een vriendelijke uitnodiging om het leven – jouw leven – eens vanuit een ander perspectief te gaan bekijken. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Spoiler: je zou bijvoorbeeld jezelf kunnen tegenkomen… mooi toch?

Wat dacht je bijvoorbeeld van het perspectief dat wat de zin van het leven is, precies is wat jij zelf wilt dat het is. Niet meer en niet minder. Dat de wereld een speelplaats is om in te spelen en te ontdekken. Dat het leven met al haar ups en downs, twists en turns, een wonderlijke reis is die waarschijnlijk veel mooier is dan de eindbestemming. Wat die eindbestemming dan is? Geen flauw idee, ik heb mijn handen vol aan mijn levensavonturen! Dat je alle uitdagingen die jij op jouw levenspad tegenkomt best wel met een paar korrels zout mag nemen, net zoals jezelf trouwens. Dat er geen enkele moeten hoeft te bestaan maar dat er wel een hele hoop is dat kan en wat mag. Dat essentiële vragen die een Levensavonturier zichzelf regelmatig zou mogen stellen bijvoorbeeld kunnen zijn…

Kortom, nieuwsgierig zijn naar alles wat het leven maar te bieden heeft en dankbaar zijn voor alles wat jouw levensavontuur maakt tot wat het is. Leven en BELEVEN – dat is waar Levensavonturiers over gaat. Levensavonturiers in meervoud omdat ook jij een Levensavonturier bent – aangenaam om kennis te maken!

Levensavonturiers is opgericht door mij, Marijn van Laerhoven. Zoals je ziet, stond ik in de krant. Als je nog meer wilt weten kun je daarna nog veel verder naar beneden. Wees gewaarschuwd: ik doe aan radicale openheid en zelfexpressie.

Hoewel we in feite allemaal als Levensavonturier geboren worden, heb ik mezelf niet altijd al een Levensavonturier gevoeld, integendeel. Lang was ik bang. Bang om het nest uit te springen en misschien nog wel veel banger om te vliegen. Nee, moedig was ik niet. Om dat te veranderen moest ik mezelf eerst bevrijden van overtuigingen uit mijn verleden. Dat ging niet bepaald zonder slag of stoot. Pas toen ik met een hersenschudding in het ziekenhuis lag, zag ik in hoe stuurloos mijn leven wel niet was. Ik was een onzeker jochie in het lichaam van een dertiger en kon geen dag langer met mezelf door een deur. Ik kon toen nog maar twee dingen doen: doodgaan of een nieuwe Marijn worden, mezelf opnieuw uitvinden.

Gelukkig koos ik voor het laatste. De wanhoop van niet langer met mezelf door een deur kunnen was de brandstof die ik nodig had om compleet te kunnen veranderen. Ik stopte met alcohol en in een zeer korte tijd draaide ik mijn leven 180 graden om. Vergeving van mezelf was een belangrijk aspect. In een kwestie van weken bereikten de overwinningen op mezelf een climax en ontpopte ik tot een trotste man, een avonturier van het leven.

Dus wat is nou eigenlijk het grote verschil tussen de Marijn van vroeger en die van nu? Nou, nu voel ik eindelijk dat ook ik er mag zijn op deze aarde en het waard ben om een gelukkig leven te hebben. Dat is een verschil van dag en nacht met hoe ik een paar jaar geleden naar mezelf keek. Vroeger voelde ik mezelf de outsider, de vreemde eend in de bijt. Nu vergelijk ik mezelf met een unicorn. Natuurlijk ben ik nog steeds dezelfde Marijn. Wat veranderd is, is een verandering van perspectief.

Kort na mijn transformatie zag ik pas in hoeveel mensen wel niet met het leven worstelen. Ik vond een roeping in het willen begeleiden van andere zelfbevrijdingen; het wakkerschudden van slapende avonturiers. Om dat goed te gaan kunnen doen vond ik het belangrijk om daarvoor eerst een opleiding te gaan volgen. Dat heb ik nu gedaan. Mijn persoonlijke inzichten en de kennis die ik heb opgedaan tijdens die opleiding heb ik gecombineerd tot een eigen leefwijze, maar neem ook die alsjeblieft met de nodige korrels zout. Niet omdat ik Levensavonturiers niet serieus neem, maar omdat het leven zelf al serieus genoeg is. Bovendien gaat Levensavonturiers over zelf onderzoeken wat voor jou werkt en wat niet.

Een vriendelijke uitnodiging…